Piet, Tuur en Michiel trokken vorig weekend richting hoofdstad voor een rondje over de hele of de halve afstand. Hierbij hun verslag:
“Een koude ochtend in bxl. De eerste koude ochtend! Gelukkig geen regen! Maar wel heuvels… Tuur, Michiel en Piet wisten op voorhand dat het een pittige wedstrijd ging worden!
9u, het startschot van de marathon. Piet wou zijn persoonlijk record verbeteren. Het werd op vlak van tempo een zeer vlakke wedstrijd voor hem. Maar naar het einde toe wogen de heuvels toch door! Gelukkig stond op de juiste momenten onder andere supporter Thalia klaar om de marathon tot een goed einde te brengen! 3u04min later overschreed Piet de meet aan het Jubelpark! Doel bereikt!

10u30, Tuur en Michiel trokken zich op gang voor de halve marathon. Door wat verkeersperikelen en de massa was het halen van de start al een Huzarenstuk. De eerste kilometers werden daardoor wat sneller afgelegd dan gepland. Wat maakte dat de wedstrijd nog zwaarder werd… Tuur kwam over de meet na 1u33. Niet veel later kwam ook Michiel over de meet. Zijn eindtijd was 1u33.42.”

Zondag 4 november stonden Marc, George, Ward en Colette aan de start van de Run & Bike in Sterrebeek, een organisatie van CXl6, de lokale triathlon club. Hieronder een kort verslag van Colette:

We waren ingeschreven als 2 gemengde ploegen (George oorspronkelijk als vrouw, met Marc en Ward met Colette) of eentje met ervaring in de discipline en ééntje zonder 🙂 We kozen zonder twijfelen voor de lange afstand (16 km), 2 keer de zelfde ronde. Het weer was zonnig (6 graden om 10uur, wel warmer tegen de middag). De briefing werd gegeven om 10u40. Dan mochten de fietsers 1 km verder staan, aan de top van de eerste heuvel. De fietsers ( George en Colette) zijn dan vertrokken met hun helm op. Boven bleek het dat ze de enige waren met een helm. Te laat!
Lees verder RUN & BIKE in Sterrebeek →

De weersvoorspellingen waren niet zo goed, koud (max 5 graden), regen en zelfs wat sneeuw. En dat was het dan ook. Toch kwamen de tienduizend half- marathon lopers en drieduizend marathon lopers opdagen. Iedereen stond aan de start wat te schudden en te beven om zich zo toch wat warm te houden. Om 9 uur klonk het startschot en hier gingen we dan. Het parcours van de marathon was twee maal hetzelfde rondje.

Door mijn voetblessure ben ik traag gestart en alles ging heel vlotjes. Het grootste deel van de loop is langs het water met prachtig uitzicht, ondanks het slechte weer. Aan km 5 kwam er wel een heel pittig en lange helling en dan na 1 km nog een pittige, maar kortere. Eens boven gekomen stonden de mensen ons aan te moedigen met koebellen. Het Zwitsers publiek was ongelofelijk, ze stonden te springen en te roepen, waarschijnlijk ook een beetje om zichzelf warm te houden, maar wij dachten dat dit allemaal voor ons was en dat moedigde ons echt aan! Wat een sfeer! Over het hele parcours stonden allerlei muziekbandjes te spelen. Nog nooit zoveel koebellen in alle vormen en maten gezien! Waw, zelfs de koeien moedigden ons aan vanop de hellingen. Het regende en sneeuwde wat, maar dit kon ons niet deren.
Lees verder Marathon Luzern (28 Oktober 2018) →

Tradities zijn er om in ere te houden en dat geldt zeker voor de HRC Halloween training: drie teams, drie opdrachten, special effect verlichting en een soep- en dessertbuffet om af te sluiten.Een van de opdrachten bestond uit een griezelselfie en een achtregelig gedicht ; hieronder één van de epistels:
“Het was een leuke tocht,
ook al vlogen we soms uit de bocht,
het was smerig door de viezigheid,
dus het waggelen was een feit,
toch hadden we veel plezier,zoals gekend alhier.
We vielen bijna op onze poep,
maar werden uiteindelijk beloond met verse soep”

Naderhand kon iedereen zich warmen aan een verse kom pompoen- of tomatensoep en ook de heerlijke tiramisu van Sofie werd gesmaakt.

De middengroep ging met de wisseltrofee naar huis en mag dus ene gaan drinken op kosten van de club 🙂

Op naar de volgende clubuitstap: De Soeploop in Holsbeek op 11 november 2018, waar we als club met plezier de benefietactie voor “Hoedoededa” een duwtje in de rug geven.

Info hier

In het weekend van 7 Oktober trok een 31-koppige HRC delegatie zuidwaarts voor de halve – en volledige marathon. Hierbij het verslagje van Jan (waarvoor dank) , die vanaf de zijlijn moest toekijken.

“Zelf geblesseerd, maar daarom omgetoverd tot enthousiaste supporter.
Hoewel de dag voor de marathon een prachtige na-zomerdag was en er uitgebreid werd ge-city-tript startte de dag van de marathon nogal druilerig. Gewapend met een paraplu en een steevast plan van wandelen en metro’s heb ik samen met Liesbeth en Inga geprobeerd iedereen een warm hart onder de riem te steken tijdens de verregende calvarietocht. Alle gelaatstrekken en lichaamstalen toonden dat het geen simpele marathon was, maar de meet lonkte en een hapje en tapje achteraf deed de stramme spieren deugd. Proficiat aan alle deelnemers en op naar de volgende….”

Elke week biedt heelwat mogelijkheden om de beentjes te strekken. De Holsbeek kern wordt dus op vele plaatsen gespot. Op zondag 10 Juni stonden een aantal discipelen van Bertho, samen met nog wat andere HRC-ers, aan de start in Wezemaal.
Een pittig parcours en warm weer: wat is meer nodig om eens goed af te zien op een zondag!!!

Dezelfde dag, maar gelukkig reeds om 8h30 werd na een verjaardagsliedje voor 2 van de aanwezige lopers het startschot gegeven voor “Les Balcons de la Drôme”, een trailke in het Zuiden van Frankrijk in een piepklein boeregat (Piégros La Clastre).
De eerste km loopt nog behoorlijk. Vanaf daar beginnen de potige klimmen, single tracks, steile afdalingen…….Supporters Lien en Claudia zorgen ervoor dat Karina, Walter, Donny en Ronny onderweg wat water toegestopt krijgen. Want zowat 14km duurt er lang!! Ondertussen had de organisator/speaker ook door dat er warempel 4 Belgen aan de start stonden. En nog meer toeval, zijn 2 kinderen wonen in Belgie: één in het Waals gedeelte, één in het Vlaams gedeelte….Na de podiumceremonie van Karina (2de V3) was het tijd voor een pint, en een namiddagje BBQ’en.

Op een zondag om 6u15 opstaan, er zijn weinig redenen om dat te doen. Op 13 mei was de “goede” reden nog eens een marathon lopen. Nochtans had ik dit punt van mijn bucket-list al drie jaar geleden afgevinkt.

Aangekomen in Visé, moest ik nog eerst mijn loopnummer gaan ophalen. Tijdens de wandeling naar het secretariaat klonk Huey Lewis and the News door de luidsprekers. Geen slecht begin! De start van de marathon was perfect om 9u05 en na een plaatselijk rondje ging het richting Maastricht. Tijdens de voorbereidende trainingen was me al wel duidelijk geworden dat mijn tempo hoger lag dan in het verleden, maar de grote vraag was hoe lang ik het zou volhouden. Trouwens een wijs man had me al gewaarschuwd: “Records lopen op training of op de langere duurlopen zijn van weinig betekenis”.

Eenmaal de Maas overgestoken viel de massa al heel snel uit elkaar en na een 10-tal kilometer liep ik alleen. Het eerste deel van het parcours volgde voor een groot deel de oevers van de Maas. Het asfalt varieerde van smalle fietspaadjes door het groen tot gewone wegen langs industrie. Gelukkig veelal van het eerste en heel zelden van het laatste. Net voor Maastricht vond ik even aansluiting met het groepje dat 3u15 op het oog had. De doortocht door Maastricht was kort: het centrum werd immers niet aangedaan. Enkel de Helpoort en het Bonnefantenmuseum werden gepasseerd.
Lees verder Aan de boorden van de Maas →

Op zaterdag 12 mei liep ik samen met George en Marc de Furaloop in Tervuren. Na lange discussies werd er voor de “10 Miles” gekozen. Het weer was zonnig en tamelijk warm. De start werd gegeven om 14uur. Heel snel waren we in het Zoniënwoud. We liepen langs dreven en groene “valleien”, door het Arboretum en langs de Koninglijke wandeling. Het heuvelachtige parcours (met o.a. 2 steile hellingen rond 12-13 km) was prachtig en niet te druk. George en ik hebben 6 km samen gelopen. Marc bleef ietwat achter om te genieten van de stilte. Dan is George sneller gaan lopen. Hij was in form. We hebben elkaar teruggezien na de aankomst. We waren tevreden van onze prestatie en van het parcours. Een aanrader! Na en douche zijn we op de markt van Tervuren beland waar we lang gezeten hebben op een aangenaam terras. Het was een fijne dag!!!!
(met dank aan schrifster Colette)

Zondag 13 mei 2018, moederdag en ook Dwars door Brugge. Met enkele snelheidsmodellen hadden we er wel zin in. Het is altijd tof als je een doel hebt en zeker als dat doel een mooie loop is, een haalbare afstand met wat uitdaging, volledig plat en in ideale weersomstandigheden. Voor Marion was het zelfs al de derde keer en deze editie bleek weer verrassend anders dan de vorige.
De animatie onderweg mocht er zijn: de scouts met een mega fanfare op de Grote Markt en enkele schlagerzangers die vermoedelijk op eigen initiatief de lopers entertainden. We pikten ook verschillende sculpturen mee van de triënnale vloeibare stad die we langs ons parcours konden spotten.

Het beste van al waren natuurlijk onze super enthousiaste supporters, Dirk en Ward, zij hebben waarschijnlijk meer dan 15 km afgelegd om ons heel regelmatig toe te schreeuwen. We hebben het samen gehaald, “well done ladies!!”, en we hebben er samen een Brugse Zot op gedronken! Als dat niet voor herhaling vatbaar is.
(met dank aan schrijfster Mit)

Terwijl Greet aan de slag is op de marathon van Kopenhagen en Joeri in Maastricht (meer info volgt ), en een antal dames richting Brugge trekt, was Mei reeds een drukke maand.

Heel wat HRC -ers – met de bende van Berthold bij uitstek – trokken naar de Bosloop in Oud-Heverlee op om vertrouwde paden te genieten van Heverleebos.

De stoere jongens trokken naar La Bouillonnante (50km) waar Jonathan (12de) en Herman de zware uitdaging overwonnen. Tim weet nu dat het geen makkie is, maar het vizier is reeds op 2019 gericht. @Tim, “Is er geen weddenschap afgesloten dat volgend jaar onder de 7h gaat”?

Amper 16km stond op Ward zijn menu, maar de “Trail du Jambon” zorgde voor ca. 1000hm, en een zeer pittige start ( lees KLIM!!!). Na 50′ passseerde Ward boven aan de 5km ( de eerste passeerde na 28′). Maar zoals steeds leek het alsof hij amper zweet en afziet. En naarmate de wedstrijd vordert, schuift hij steeds verder op naar voor, ook op deze 16km zwoegtocht.
Na 2h22 en een verfrissende oversteek van de Semois op 600m van de aankomst in Membre was ook deze uitdaging een feit, en een extra paragraaf in Ward zijn nog pril trail-bestaan.