Ons (Colette, Anne en mezelf) trainingsschema vermeldde een duurloop van 2 uur. Colette en ik kozen dus voor deze wedstrijd en hadden afgesproken om te carpoolen naar Bosvoorde. We waren ruim op tijd gezien de beperkte parkeermogelijkheden.Bij aankomst in de sporthal van de ISB bleken er een aantal snelheidsmodellen van de partij. Ook een eenzame bosklapper (Herman) zijn we tegengekomen.
Het weer zat alvast goed mee: niet te koud niet te warm en droog! De start stipt om 10u30. Onze eerste 13 kilometers hebben we samen gelopen aan een rustig duurlooptempo zoals Ronny ons had opgedragen. Na km 13 zat ondergetekende nog fris en heb mijn compagnon de route achtergelaten. Ik ging er ook van uit dat het alleen maar bergaf meer ging gaan.Toch waren er nog wat klimmetjes en deze vielen toch een beetje tegen.
Vanaf km 18 dan maar het gas volledig open en vanaf hier ging dus eindelijk alleen maar bergaf. Het parcours is toch redelijk heuvelachtig maar al bij al viel het nog mee. Het Zoniënwoud blijft toch indrukwekkend en mooi om te lopen.Colette is ongeveer 2 minuten na mij binnengekomen.
Voor ons is deze wedstrijd die we dus als training gelopen hebben goed meegevallen.
(met dank aan schrijver Marc DR)
En nog wat andere sprokkels:
– Tijdens de Meerdaalwoud-trail trad Wouter aan op de kortste afstand waar hij een knappe 7de plaats haalde.
– De “Ronny’s” – Donny & Ronny – hadden een gratis plaatsje op de Night Trail van Porcheresse, een ervaring om niet snel te vergeten. Trail in zijn volle vorm: pikkedonker, 100% bos ( waarvan > 50% niet op paden maar kruipen dwars door het bos en de rotsachtige oevers), oversteek Lesse, x keer door een beek en dat terwijl het lichtjes sneeuwde. Op 7 Mei is er de “Trail de La Lesse”, een nieuwe gelegenheid om de streek te ontdekken, maar dan op klaarlichte dag.